Χιονιάς > Συχνές Απορίες

Να μερικές από τις απορίες που έχουν αθλητές επιπέδου πρωτάρη για έναν αγώνα trail σε χειμερινές συνθήκες, όπως ο Χιονιάς! Για να τις δούμε

  1. Έχω μικρή εμπειρία από αγώνες στο βουνό μέχρι σήμερα και όσους έχω κάνει ήταν όλοι σε εποχή του χρόνου χωρίς ακρότητες (χιόνια, κρύο). Μπορώ να τα καταφέρω στον Χιονιά? Όλα είναι εφικτά, αρκεί να υπάρχει σύνεση! Σε συνθήκες ακραίου χειμώνα, με χιόνι που φτάνει στο ένα μέτρο, είναι προφανές ότι είναι αδύνατο κάτι τέτοιο. Είναι όμως ταυτόχρονα εξαιρετικά σπάνιο το να υπάρχουν τόσο ακραίες συνθήκες σε αυτά τα υψόμετρα, ειδικά τα τελευταία χρόνια στον Όλυμπο. Άρα, στην πραγματικότητα συζητάμε για κάποιο χιόνι ή έστω για αρκετό χιόνι αλλά όχι για τέτοια μεγέθη! Εφόσον υπάρχει φρέσκο χιόνι στο μονοπάτι, αυτό θα είναι πατημένο από τους προηγούμενους, συνεπώς η κατάσταση θα είναι σε λογικά πλαίσια. Αρκεί να περάσουν 4-5 άνθρωποι από απάτητο χιόνι, για να είναι βατό ένα ίχνος. Χρειάζεται ένας ελάχιστος εξοπλισμός φυσικά, ώστε να μπορεί κάποιος να ανταπεξέλθει (γκέτες, παπούτσια, γάντια, κάλτσες, σκούφος, ρούχα κλπ) αλλά μήπως έτσι δεν γίνεται ακόμα και μέσα στην πόλη όταν χιονίζει; Σίγουρα δεν είναι το πιο απλό εγχείρημα ο Χιονιάς, για έναν άπειρο αθλητή, όμως είναι εφικτό αν κάποιος δώσει τη δέουσα σημασία και σοβαρότητα.
  2. Αν έχει πολύ χιόνι ή χιονίζει πολύ έντονα τη μέρα του αγώνα, τι θα γίνει, θα δοθεί η εκκίνηση ή θα αναβληθεί ο αγώνας? Ο αγώνας ΔΕΝ αναβάλλεται σε καμία περίπτωση, θα γίνει στην προκαθορισμένη ημερομηνία, δεν είναι εφικτό να δίνει κανείς αναβολές σε ένα γεγονός που αφορά πολύ κόσμο. Συνεπώς ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν χρειαστεί να γίνει σε εναλλακτική, μικρότερη διαδρομή!
  3. Τι προπόνηση πρέπει να κάνω για να είμαι έτοιμος τη μέρα του αγώνα? Δεν έχω ιδιαίτερο πρόγραμμα στις προπονήσεις μου, γενικά προπονούμαι όταν βρω ελεύθερο χρόνο και όχι για περισσότερο από 1-2 ώρες την κάθε φορά. Τα προπονητικά προγράμματα είναι ευθύνη των προπονητών αλλά και των ίδιων των αθλητών, ανάλογα με το αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί πολύ ή λιγότερο σοβαρά με το χόμπι του. Αν κάποιος πάντως προπονείται έστω και μία φορά την εβδομάδα, έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι θα τα καταφέρει, να τερματίσει στον Χιονιά, μέσα σε 4-5 ώρες. Όσο κι αν πονέσουν τα πόδια, στο τέλος είναι βέβαιο ότι θα ζήσει τη χαρά του τερματισμού σε κάτι πραγματικά αξιόλογο.
  4. Είναι αρκετές οι πέντε ώρες, που έχετε βάλει σαν χρονικό όριο? Αν έχει χιόνια στο μονοπάτι, σίγουρα θα πάμε πιο αργά, οπότε σε αυτήν την περίπτωση θα χρειαστούμε περισσότερο χρόνο για να τα καταφέρουμε. Οι 5 ώρες είναι αρκετές, ώστε ένας πρωτάρης αθλητής μέτριου επιπέδου να μπορεί να τερματίσει τον αγώνα, όχι μόνο σε ένα ξέχιονο πεδίο αλλά ακόμα και για περιστασιακό χιόνι σε κάποιες γωνίες της διαδρομής. Η διοργάνωση θα εκτιμήσει την κατάσταση του πεδίου την παραμονή αλλά και τη μέρα του αγώνα και θα δώσει –εφόσον κριθεί απαραίτητο- την παράταση που θεωρεί αναγκαία.
  5. Πρέπει να έχω μαζί μου κάποια ελάχιστα από εξοπλισμό γενικά? Αν μάλιστα κάνει κρύο κι ακόμα χειρότερα, αν εκτός από κρύο έχει και στρωμένο χιόνι ή χιονίζει? Τι εξοπλισμό πρέπει να έχω μαζί μου? Ο εξοπλισμός σε έναν χειμερινό αγώνα είναι καίριας σημασίας ζήτημα! Εύκολα βέβαια καταλαβαίνει κάποιος ότι κρύο από κρύο διαφέρει, όπως και χιόνι από χιόνι. Άλλο οι 0 βαθμοί, άλλο οι +5 και άλλο οι -5, όπως και άλλο τα δύο δάχτυλα χιόνι κι άλλο τα 30-40 εκατοστά. Ο στοιχειώδης εξοπλισμός έγκειται στα υλικά που θα μας προστατέψουν από το κρύο (γάντια, σκούφος, κάλτσες, μπλούζα). Είναι αυτονόητη η χρήση ενός αγωνιστικού σακιδίου (γιλέκου), όπου ο κάθε αθλητής μπορεί να έχει κάτι από ανταλλακτικό ρουχισμό (κάλτσες, γάντια, μπλούζα) αλλά και ένα καλό αντιανεμικό-αδιάβροχο μπουφάν. Εφόσον υπάρχει εκτεταμένο χιόνι στη διαδρομή, παγωμένο ειδικά, καλό είναι να μεταφέρει κάποιος μαζί του στο σακίδιο, τα αποκαλούμενα αντιολισθητικά spikes, σκάρες παπουτσιών με μεταλλικές μύτες δηλαδή. Επίσης, πολύτιμος είναι ένας ελαστικός επίδεσμος πλάτους 8-10 εκατοστών, για διαστρέμματα αλλά και κάθε χρήση. Σε περίπτωση όπου υπάρχει άφθονο και φρέσκο χιόνι σε μια ηλιόλουστη μέρα, καλό είναι να υπάρχουν γυαλιά ηλίου. Μια αλουμινοκουβέρτα μπορεί να σώσει ζωή όταν φορεθεί κατάσαρκα σε περίπτωση υποθερμίας. Τα μπατόν πεζοπορίας είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για επιπλέον σταθερότητα σε ολισθηρό πεδίο.
  6. Τη διαδρομή του Χιονιά δεν την γνωρίζω, υπάρχει κάποια γενική, περιληπτική περιγραφή, που θα με βοηθούσε να καταστρώσω ένα καλό σχέδιο και να καταφέρω να φτάσω σε μια αξιοπρεπή επίδοση στον τερματισμό? Η βασική περιγραφή που θα μπορούσε να γίνει είναι η εξής: ξεκινάμε με ανήφορο έντονο, περίπου 3 χιλιομέτρων, μέσα στον οποίο κερδίζουμε την μισή υψομετρική του αγώνα (650+). Άρα, στο ξεκίνημα κάποιος πρέπει να είναι συγκρατημένος, για να κρατήσει δυνάμεις για τα υπόλοιπα 15 χιλιόμετρα στον αγώνα, αφού στο 3ο χιλιόμετρο, κάποιος είναι ουσιαστικά μόλις λίγο μετά την εκκίνηση! Ακολουθούν εύκολα κομμάτια για τα επόμενα 4 χιλιόμετρα, μέχρι η διαδρομή να κατηφορίσει πολύ ήπια στη χαράδρα του Ενιπέα, στο μονοπάτι Ε4. Εκεί και για 2 περίπου χιλιόμετρα, κάποιος πρέπει να είναι προσεκτικός σε ένα ιδιαίτερα ολισθηρό πεδίο. Στη συνέχεια ακολουθεί ένας συνεχόμενος αλλά αρκετά ήπιος ανήφορος, επίσης 3 χιλιομέτρων με ανάβαση όμως μόνο 400 μέτρων. Ακριβώς στο τέλος του ανήφορου (τοποθεσία Γκόλνα) στο 12ο χιλιόμετρο, βρίσκεται και ο δεύτερος και τελευταίος σταθμός του αγώνα. Από εδώ ξεκινά ένας συνεχόμενος κατήφορος σε γενικά κακό τερέν, όμως εκείνος που έχει κρατήσει αποθέματα δυνάμεων, είναι σε πλεονεκτική θέση, γιατί στα τελευταία 6 χιλιόμετρα που απομένουν, μπορεί να κερδίσει πολύ έδαφος σε σχέση με όσους δεν διαχειρίστηκαν με σύνεση τον αγώνα και «κάηκαν» νωρίς
  7. Τι ρούχα θα πρέπει να φοράω αν έχει ήπιο καιρό και τι ρούχα, αν έχει ακραίες συνθήκες, με χιόνια? Ήπιες συνθήκες στην καρδιά του χειμώνα θεωρούνται αυτές που σχεδόν υπερβαίνουν τα αποκαλούμενα «φυσιολογικά επίπεδα», στην περίπτωση της περιοχής του Χιονιά, περίπου 10 βαθμοί Κελσίου υπό σκιά σε προσήλιες περιοχές και 3-5 μέσα στη χαράδρα (περιοχή ποταμού Ενιπέα και ξύλινων γεφυριών στη μέση της διαδρομής). Οι ήπιες συνθήκες περιλαμβάνουν και απουσία φαινομένων βροχής, άρα αναφερόμαστε σε μια μέρα με αίθριο καιρό ή με συννεφιά, επιπλέον και πέρα από τις ψηλές θερμοκρασίες. Σε έναν τέτοιο ήπιο καιρό, κάποιος μπορεί να αγωνιστεί ακόμα και με σορτσάκι ή κοντό κολάν και κοντομάνικη μπλούζα, φορώντας όμως γάντια, καθώς τα χέρια είναι το πρώτο μέλος του σώματός μας που κρυώνει. Ένα αντιανεμικό, λεπτό μπουφάν, είναι πάντα καλοδεχούμενο, εξοπλισμός ασφάλειας όταν βγαίνουμε στα μονοπάτια. Β) ΑΚΡΑΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ : Οι ακραίες συνθήκες περιλαμβάνουν, κρύο, χιόνι ή και τα δύο ταυτόχρονα! Επίσης, οι ακραίες συνθήκες έχουν πολύ μεγαλύτερο εύρος από τις ήπιες. Φυσικά, υπάρχουν και οι «κανονικές για την εποχή», που στην περιοχή του αγώνα είναι μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα στις ήπιες και στις ακραίες, άρα 4-5 βαθμούς χαμηλότερα από όσα αναφέρθηκαν στην ενότητα «ήπιες». Επιστρέφοντας στις ακραίες συνθήκες, το εύρος του ρουχισμού σε τέτοιες περιπτώσεις είναι τεράστιο, καθώς ακραίες συνθήκες είναι οι -8 βαθμοί αλλά ακραίες και οι -15. Σε γενικές γραμμές, ακραίες για την περιοχή, θα θεωρούνταν κάποιες θερμοκρασίες γύρω στο -2 με -7 βαθμούς και κάποιο χιόνι στρωμένο στο μονοπάτι. Τα συνιστώμενα κομμάτια εξοπλισμού σε κάθε τέτοια περίπτωση είναι : χοντρές κάλτσες, μακρύ χειμωνιάτικο κολάν, διπλό στρώμα θερμοεσώρουχων,
  8. Τι σήμανση θα έχει η διαδρομή του αγώνα, ώστε να αισθάνομαι ασφαλής ότι είμαι στο σωστό μονοπάτι και δεν έχω χαθεί? Πόσο πυκνή θα είναι ή σήμανση? Η σήμανση είναι ένας συνδυασμός διάφορων σημαδιών και υλικών, σε γενικές γραμμές όμως, το μονοπάτι είναι ξεκάθαρο και τα σημάδια λειτουργούν περισσότερο σαν επιβεβαίωση πως κάποιος κινείται πάνω στη σωστή διαδρομή. Μόνο προς το τέλος του αγώνα, φτάνοντας στις παρυφές του Λιτοχώρου, απαιτείται κάποια προσοχή, γιατί εκεί η διαδρομή πέφτει πάνω σε σειρά διασταυρώσεων με δρόμους κυρίως. Ως σήμανση, κάποιος συναντά ασπροκόκκινη μπογιά (κάτι σαν σημαία της Ιαπωνίας) πάνω σε δέντρα, ασπροκόκκινη ταινία πλαστική, και σε διασταυρώσεις, πινακίδες κατεύθυνσης με το λογότυπο του αγώνα.
  9. Αν καταλάβω ότι με εγκαταλείπουν οι δυνάμεις μου μέσα στον αγώνα, τι θα πρέπει να κάνω? Πρέπει να ενημερώσω κάποιους από το προσωπικό της διοργάνωσης? Υπάρχει δυνατότητα να με μεταφέρει αυτοκίνητο της διοργάνωσης αν εγκαταλείψω ή θα πρέπει να συνεχίσω με τα πόδια? Αν συμβεί αυτό, επιλέγεις το τι θα κάνεις με βάση του πόσο μακριά έχεις φύγει από την εκκίνηση! Αν είσαι μόλις 3-4 χιλιόμετρα από την εκκίνηση, καλό είναι να επιστρέψεις πίσω, αφού βέβαια πρώτα βεβαιωθείς ότι όντως δεν έχεις το κουράγιο να συνεχίσεις. Σε γενικές γραμμές είναι δύσκολη η άμεση έξοδος από τη διαδρομή του Χιονιά, απέχουν οι κοντινοί δρόμοι, με εξαίρεση στο 3ο και 6ο χιλιόμετρο, όπου με περπάτημα 10-15 λεπτών βγαίνει κανείς σε άσφαλτο. Μια λογικότερη εκδοχή, είναι να συνεχίσεις περπατώντας προς τον τερματισμό, ξέροντας φυσικά πως ενδέχεται να τερματίσεις εκπρόθεσμα. Το όριο των 5 ωρών μεταφράζεται σε σταθερό περπάτημα, συνεπώς αξίζει τον κόπο να συνεχίσει κανείς περπατώντας μέχρι το τέλος.
  10. Τι να προσέξω ιδιαίτερα από δυνητικούς κινδύνους στο πεδίο της διαδρομής? Πέτρες, ρίζες, λάσπη, χιόνι, πάγο, κάτι άλλο, κάτι επιπλέον? Φαντάζομαι πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από την ολισθηρότητα, σωστά? Σωστά! Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι όντως η ολισθηρότητα, ειδικά στις πιο υγρές περιοχές της διαδρομής, μέσα στην χαράδρα του ποταμιού δηλαδή, κάπου στα μισά της διαδρομής και για ανάπτυγμα δύο χιλιομέτρων. Εκεί που όλα είναι μαύρα από την υγρασία και οι βράχοι που προεξέχουν από το έδαφος γυαλίζουν ιδιαίτερα και είναι εμφανώς σκουρόχρωμοι, γλιστρούν επικίνδυνα! Ακόμα πιο επικίνδυνα γλιστρούν τα τέσσερα ξύλινα γεφύρια εκεί στο ποτάμι, γι αυτό και προσέχουμε ιδιαίτερα και περπατάμε προσεκτικά πάνω στην υφασμάτινη, αντιολισθητική επιφάνεια των σανιδιών. Το τσουβαλόπανο αυτό έχει αντιολισθητική ιδιότητα και στρώνεται κάθε χειμώνα για να προστατεύει από επώδυνες πτώσεις τους πεζοπόρους. Ακόμα, προσοχή απαιτούν οι ρίζες των δέντρων, για τον ίδιο λόγο βέβαια. Άλλο στοιχείο κινδύνου συνιστούν οι μεταλλικοί πάσσαλοι που συγκρατούν τα σκαλοπάτια στο ίδιο αυτό τμήμα της διαδρομής (χαράδρα ποταμού Ενιπέα). Γενικά, οι κίνδυνοι κρύβονται κυρίως: α) στους κατήφορους, β) στο μονοπάτι δίπλα από το ποτάμι, γ) στα 4 ξύλινα γεφύρια, δ) σε ρίζες δέντρων, ε) σε γλιστερές φυτεμένες πέτρες.
  11. Τι παπούτσι θα πρέπει να φορέσω στον αγώνα, για να γλιτώσω από γλιστρήματα? Κανένα παπούτσι δεν μπορεί να αποφύγει τα γλιστρήματα στο ολισθηρό έδαφος, λίγο ή περισσότερο όλα γλιστρούν. Εκείνο που έχει σημασία είναι η τεταμένη προσοχή στα επίφοβα σημεία του μονοπατιού.
  12. Αν δω κάποιον συναθλητή μου να έχει πρόβλημα και να είναι ακινητοποιημένος, τι θα πρέπει να κάνω για να τον βοηθήσω? Καταρχήν σταματάς και προσπαθείς να του μιλήσεις, για να δεις αν έχει επαφή με το περιβάλλον. Αν ναι, προσπάθησε να μάθεις ποιο είναι το πρόβλημά του και εφόσον δεν μπορείς να προσφέρεις βοήθεια άμεση, δοκίμασε να επικοινωνήσεις τηλεφωνικά με τη διοργάνωση στο τηλέφωνο ανάγκης που αναγράφεται πάνω στον αριθμό αγώνα.
  13. Τι τροφοδοσία θα υπάρχει μέσα στον αγώνα και σε πόσους σταθμούς? Η τροφοδοσία θα προσφέρεται σε δύο σημεία της διαδρομής, ισόρροπα μοιρασμένα στη διαδρομή των 18 χιλιομέτρων, με τον πρώτο σταθμό στο 6ο χιλιόμετρο και τον δεύτερο στο 12ο. Ξηροί καρποί, φρούτα, αλμυρά σνακς, σάντουιτς και νερό-αναψυκτικό, είναι αυτά που θα προσφερθούν στους σταθμούς.