OLYMPUS MYTHICAL TRAIL > Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ > 2. ΠΡΙΟΝΙΑ - ΛΙΤΟΧΩΡΟ
Μέχρι τα Πριόνια, η διαδρομή του ΟΜΤ έχει διανύσει 18 περίπου χιλιόμετρα. Εδώ υπάρχει ένας μεγάλος επικλινής ανοιχτός χώρος που χρησιμοποιείται σαν πάρκινγκ των αυτοκινήτων που φτάνουν στα Πριόνια από το Λιτόχωρο, μια και εκεί βρίσκεται και το τέλος του δρόμου. Από το κάτω μέρος του Parking ξεκινά και πάλι την πορεία του το μονοπάτι Ε4 που κατευθύνεται προς το Λιτόχωρο, μέσω της χαράδρας του Ενιπέα. Στο ξεκίνημα του μονοπατιού είναι χαρακτηριστική η ξύλινη γέφυρα που περνά τον πεζοπόρο από την απέναντι όχθη της ρηχής ρεματιάς. Μετά από 500 μέτρα, το μονοπάτι που κινείται σε πυκνό δάσος οξιάς, περνά και από ακόμα μία γέφυρα, τη δεύτερη από συνολικά οκτώ (8) για τα επόμενα έξι χιλιόμετρα. Στη συνέχεια και μετά από μερικά σκαμπανεβάσματα μέσα στη βλάστηση, το μονοπάτι πέφτει πάνω σε χωματόδρομο, στον οποίο η διαδρομή του αγώνα πηγαίνει δεξιά. Στα 30 μέτρα ο δρόμος σταματά σε ένα μεγάλο ξέφωτο. Εδώ είναι η τοποθεσία "Παλιοπρίονο", στην οποία και σταβλίζονται αιγοπρόβατα κάθε καλοκαίρι. Το μονοπάτι φεύγει από την αριστερή (κατηφορική) πλευρά του και προσπερνώντας 2-3 καρυδιές σχηματοποιείται και πάλι και μπαίνει ξανά σε δάσος, πεύκου όμως αυτή τη φορά. Το ίχνος εξαιρετικό και η βλάστηση τριγύρω πάντα πυνκή, ανακατεύοντας κωνοφόρα με πλατύφυλλα. Περίπου ένα χιλιόμετρο πιο κάτω, το μονοπάτι βγαίνει σε πολύ μεγάλο ξέφωτο, όπου τα καλοκαίρια δημιουργείται ένας εποχιακός καταυλισμός κατασκηνωτών. Μετά το μεγάλο αυτό ξέφωτο και πάλι σε δάσος πεύκου και πολύ φαρδύ μονοπάτι, με το ποτάμι να κυλά σε οπτική επαφή δεξιά κάτω από το μονοπάτι. Στη συνέχεια και όχι σε μεγάλη απόσταση, το μονοπάτι προσεγγίζει το παλιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου (φαίνονται οι τοίχοι ανάμεσα στη βλάστηση), χωρίς να μπαίνει μέσα στα όριά του και στα 300 μέτρα παρακάτω, μια ακόμα γέφυρα (η 3η από τα Πριόνια) περνά το μονοπάτι και πάλι από την άλλη όχθη του Ενιπέα.
Σε λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από το τελευταίο αυτό ξύλινο γεφύρι, η διαδρομή περνά από το αποκαλούμενο "Άγιο Σπήλαιο", ένα μεγάλο βαθούλωμα της ορθοπλαγιάς με μια πηγή που βγαίνει απ τα σπλάχνα του. Εδώ λέγεται ότι μόνασε ο "Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω" και ένα μικρό ξωκλήσι είναι χτισμένο πάνω στο βράχο. Καλό είναι να αξιοποιηθεί εδώ το νερό της πηγής που αναβλύζει απ το βάθος του σπηλαίου! Στα αριστερά του μικρού πλατώματος της σπηλιάς, φεύγει το μονοπάτι κατηφορίζοντας και πάλι και σύντομα, αφού περάσει από δάσος οξιάς για 300 μέτρα, ξαναβρίσκει μια ακόμα γέφυρα (την 4η) και περνά απέναντι το ποτάμι. Δεν περνούν ακόμα 200 μέτρα και πάλι μια γέφυρα, η 5η στη σειρά από τα Πριόνια, φέρνει το μονοπάτι και πάλι στη νότια όχθη του Ενιπέα.
Μικρή απότομη ανάβαση με σκαλιά τώρα και εξομάλυνση αμέσως μετά, οδηγούν σε ένα μικρότερο ρέμα με πεντακάθαρο πόσιμο νερό. Πρόκειται για το ρέμα του Κοκώνα, που κατηφορίζει από τις απόκρημνες πλαγιές του Καλόγερου. Πλαγιοδρόμηση κάτω από μεγάλες αραιές οξιές στη συνέχεια, σε ένα τμήμα του βουνού που δοκιμάστηκε από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1988 αλλά δύσκολα μπορεί κάποιος να διακρίνει τα σημάδια της πια, πέρα από κάποια υπολείμματα σωριασμένων κορμών.
Προσοχή! Λίγο πιο κάτω ξεκινά ένας πολύ απότομος κατήφορος με σκαλοπάτια, για περίπου 50-60 μέτρα. Εδώ χρειάζεται πολλή προσοχή, γιατί η κλίση είναι μεγάλη και η εξωτερική πλευρά δείχνει να φεύγει σε κενό 50 μέτρων τουλάχιστον, με το ποτάμι να προβάλει χαμηλά, στον πάτο του φαραγγιού, προκαλώντας ίλιγγο. Τελειώνοντας τα σκαλοπάτια, το μονοπάτι φτάνει ακριβώς δίπλα από την όχθη του Ενιπέα και για λίγα μέτρα κινείται ανάμεσα σε πυκνούς θάμνους από πυξάρια. Αμέσως μετά στρίβει αριστερά και περνά με γέφυρα (την 6η στη σειρά) απέναντι, κάνει μια απότομη ανηφόρα και σε λίγο, κατηφορίζοντας και πάλι, ξαναπερνά, για 7η και τελευταία φορά το ποτάμι στην απέναντι όχθη του. Από εδώ και πέρα απομένει μία μόνο γέφυρα ακόμα (η όγδοη) για να κλείσει ο "κύκλος τνω γεφυριών" στον Ενιπέα. Περίπου ένα χιλιόμετρο πιο κάτω, και ενώ ως εκεί το μονοπάτι περνά από δάσος οξυάς, συναντά την 8η και τελευταία γέφυρα, στο ρέμα του Γιάννακα, το οποίο λίγο μετά συμβάλει στον Ενιπέα. Ακριβώς μπροστά στη μικρή ξύλινη γέφυρα, στο Κ-24 της διαδρομής και σε υψόμετρο 620 μέτρων βρίσκεται το Σημείο Ελέγχου "Καστάνα".
Περνώντας απέναντι το γεφύρι, αρχίζει μια ανηφόρα με μέτρια κλίση και μετά από δύο στροφές και περίπου 100 μέτρα απόσταση, φτάνει σε ανάποδη διχάλα του μονοπατιού. Η διαδρομή του ΟΜΤ στρέφεται δεξιά και ανηφορικά εδώ, αφήνοντας το μονοπάτι Ε4 που ακολούθησε μέχρι εδώ για 6 χιλιόμετρα από τα Πριόνια. Η διαδρομή του ΟΜΤ μπαίνει σε ένα δευτερεύον μονοπάτι που οδηγεί στο Λιτόχωρο, αφού όμως πρώτα κάνει ένα πέρασμα από τη Γκόλνα, μια μικρή κορυφή με υψόμετρο που μετά βίας ξεπερνά τα 1000 μέτρα. Ανεβαίνοντας αυτό το μονοπάτι μέσα σε δασωμένο τοπίο που προσφέρει βαθιά σκιά, στα 500 μέτρα από τη διασταύρωση, υπάρχει το τελευταίο τρεχούμενο νερό μέχρι το Λιτόχωρο, κάτι που δεν θα πρέπει να αγνοηθεί, ειδικά στις ζεστές μέρες όπως αυτές του ΟΜΤ. Η ανάβαση συνεχίζεται με αλλεπάλληλες στροφές (καγκέλια) αρχικά, που μειώνουν το βαθμό κλίσης της πλαγιάς. Μετά το πρώτο όμως χιλιόμετρο, όπου μια ανάποδη διχάλα δημιουργεί διασταύρωση στο μονοπάτι με κατεύθυνση το παλιό μοναστήρι (η διαδρομή του Ανήλιου Ενιπέα), χωρίς όμως να την αφορά, η κλίση εξομαλύνεται και το μονοπάτι απλά ακολουθεί το ανάγλυφο του βουνού καθώς κερδίζει συνεχώς υψόμετρο και όλο και περισσότερα πεύκα εμφανίζονται τριγύρω ως βλάστηση. Το πεδίο είναι χωμάτινο και το μονοπάτι στρωτό, χωρίς σκαλοπάτια, τα οποία κυριάρχησαν νωρίτερα στον Ενιπέα! Οι δε κλίσεις, έχοντας εξομαλυνθεί, επιτρέπουν στους ξεκούραστους αθλητές ακόμα και να τρέξουν σε μεγάλα κομμάτια της ανάβασης αυτής. Το τοπίο τριγύρω δίνει την εντύπωση ότι ανακυκλώνει συνεχώς την ίδια εικόνα, με τα μεγάλα πεύκα να κυριαρχούν τριγύρω.
Στην τελική έξοδο της ανηφόρας, ανοίγει η θέα προς τα αριστερά και στο βάθος φαίνονται πανοραμικά οι μεγάλες κορυφές του Ολύμπου με τα Ζωνάρια, αν και οι περισσότεροι αθλητές θα περάσουν από εδώ όταν ήδη έχει πέσει η νύχτα. Μετά το τέλος της ανάβασης ακολουθεί ένα διάστημα 200 μέτρων με ευθεία και στη συνέχεια το μονοπάτι ξεπροβάλει σε ξέφωτο μέσα από τη βλάστηση, με κατεύθυνση και θέα προς την ανατολή και τη θάλασσα, ενώ κάτω χαμηλά και μπροστά απ το μονοπάτι φαίνεται το Λιτόχωρο! Οι περισσότεροι αθλητές στον αγώνα, θα βρεθούν σ αυτό το σημείο από το ξεκίνημα της νύχτας και μετά, οπότε θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν για λίγο έστω ένα νυχτερινό πανόραμα των πόλεων και των χωριών στα πεδινά κάτω από τον Όλυμπο! Η κατηφόρα που εδώ ξεκίνησε, συνεχίζεται με ήπια κλίση για τα πρώτα 400 μέτρα και ακριβώς εκεί προσεγγίζει το ξύλινο κιόσκι σε διχάλα του μονοπατιού, όπου βρίσκεται και το Σημείο Ελέγχου (Checkpoint) "Γκόλνα" στο Κ-27 της διαδρομής και σε υψόμετρο 930 μέτρων. Από εδώ και στη συνέχεια, η κατηφορική κλίση μεγαλώνει και το τερέν είναι έντονα πετρώδες για το πρώτο χιλιόμετρο μετά το κιόσκι και απαιτεί προσοχή! Πιο μετά η πέτρα λιγοστεύει, αν και σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει έντονο το φαινόμενο του φυτευτού βράχου. Η βλάστηση πυκνώνει όσο κατηφορίζουμε και μετατρέπεται από πεύκο σε αείφυλλα, αφού και το υψόμετρο μικραίνει και τα συγκεκριμένα δέντρα ευδοκιμούν σε χαμηλά υψόμετρα.
Κάποια στιγμή, εντελώς απροσδόκητα, το μονοπάτι πέφτει πάνω στην είσοδο ενός κτήματος! Πρόκειται για το "Κτήμα Φακή", ξενώνα που βρίσκεται μέσα στο δάσος, λίγο μακρύτερα απ το Λιτόχωρο. Ακολουθούμε για 40 μέτρα τον δρόμο που κατηφορίζει καθώς απομακρύνεται από την είσοδο του ξενώνα και αμέσως μετά τον εγκαταλείπουμε στρίβοντας αριστερά, όπου ανάμεσα στα μεγάλα πουρνάρια ξεκινά κατηφορικό μονοπάτι. Το μονοπάτι διαγράφει πορεία μόλις 150 μέτρων σε κακό τερέν και βγαίνει σε ασφάλτινο δρόμο, με κιόσκι στα αριστερά! Ακολουθούμε για μόλις 30 μέτρα το κατηφορικό του μέρος που ανοίγεται μπροστά μας κι εκεί φεύγουμε και πάλι στα αριστερά, σε νέο μονοπάτι που κατηφορίζει ανάμεσα σε μεγαλόκορμα δέντρα (βελανιδιές και πλατάνια). Το απότομα κατηφορικό μονοπάτι προσεγγίζει σε λίγο μεγάλη μεταλλική κατασκευή (εξέδρα) και την προσπερνά από δίπλα ακριβώς, με χαρακτηριστικά πέτρινα σκαλοπάτια και συνεχίζει να κατηφορίζει ανάμεσα σε μεγάλα πλατάνια, έχοντας μια ρηχή ρεματιά στα αριστερά του. Εδώ είναι η περιοχή των Αγίων Αποστόλων, ενός εξωκλησιού που βρίσκεται λίγο αριστερότερα της μεταλλικής εξέδρας. Σε 200 ακόμα μέτρα από την εξέδρα, το μονοπάτι σταματά να κατηφορίζει και στρέφεται 90 μοίρες αριστερά! Στα δεξιά μας φαίνονται ανάμεσα από τη βλάστηση τα πρώτα σπίτια στις παρυφές του Λιτοχώρου, τα οποία όμως βρίσκονται εκτός διαδρομής αγώνα! Ακολουθούμε το μονοπάτι που κινείται με πολλές μικρές στροφές και σκαμπανεβάσματα ανάμεσα σε δάσος πεύκου για ένα χιλιόμετρο και φτάνουμε πλέον μέσα στη χαράδρα του Ενιπέα, έχοντας μέχρι εκεί την εικόνα του Λιτοχώρου στα δεξιά μας, σε απόσταση.
Μια ανάποδη διχάλα του μονοπατιού σηματοδοτεί τη συμβολή αυτού του μονοπατιού με το Μονοπάτι Ε4, το οποίο και ακολουθούμε στρίβοντας δεξιά και κατηφορικά! Μερικά σκαλιά στην αρχή κι ένα άσχημο πετρώδες τερέν στη συνέχεια, μας οδηγούν σε 100 μέτρα πάνω σ ένα επίπεδο τσιμεντένιο πλακόστρωτο, το οποίο και ακολουθούμε προς τα δεξιά! Άλλα 100 μέτρα πάνω του και με τσιμεντένια σκαλοπάτια κατηφορίζουμε και σε 20-30 μέτρα συναντάμε ξύλινο οίκημα στα δεξιά μας. Εκεί ακριβώς, ένα άνοιγμα της ξύλινης περίφραξης του χώρου, οδηγεί σε κακής βατότητας και απότομα κατηφορικό μονοπάτι, το οποίο και ακολουθεί η διαδρομή του ΟΜΤ. Σε 200 μέτρα απότομης κατάβασης από την περίφραξη, το μονοπάτι φτάνει στην κοίτη του Ενιπέα, τον οποίο οι αθλητές καλούνται να περάσουν στην απέναντι όχθη του για να συνεχίσουν τον αγώνα. Την εποχή του αγώνα (αρχές Ιουλίου) τρέχει ελάχιστο νερό στο ποτάμι και η προσπέλαση της κοίτης δεν απαιτεί ιδιαίτερη τεχνική. Είναι αρκετό το πέρασμα από βράχο σε βράχο για απόσταση 7-8 μέτρων! Περνώντας απέναντι, το μονοπάτι κινείται σε ευθεία, έχοντας στα δεξιά του την κοίτη του Ενιπέα. Σε μικρή απόσταση, μια σύντομη κατηφόρα φέρνει το μονοπάτι να περνά δίπλα από μια παλιά μεταλλική πεζογέφυρα, χωρίς όμως να την διέρχεται (προσοχή!). 30 μέτρα πριν τη γέφυρα, υπάρχει διασταύρωση-κλειδί για τον αγώνα! Αυτό που συμβαίνει, είναι ότι από αυτό το σημείο τα επόμενα 700 μέτρα μέχρι το σταθμό υποστήριξης είναι διαδρομή η οποία επαναλαμβάνεται και ως επιστροφή (out-and-back). Άρα, ο αθλητής θα ξαναέρθει μέχρι εδώ από την ίδια διαδρομή, προκειμένου να συνεχίσει τον αγώνα του. Ακολουθούν λοιπόν 700 μέτρα εύκολης διαδρομής, ανάμεσα σε πλατανόδασος και την κοίτη του Ενιπέα στα δεξιά, μέχρι τον 4ο σταθμό υποστήριξης "Λιτόχωρο" στην τοποθεσία Λάκκος, σε υψόμετρο 280 μέτρων, στις παρυφές του Λιτοχώρου, ανάμεσα σε αρκετά καταστήματα διασκέδασης (καφέ, ταβέρνες, ουζερί). Η διαδρομή του αγώνα έχει διανύσει μέχρις εδώ 31,7 χιλιόμετρα και ανάβαση 2110 μέτρων. Δεν υπάρχει χρονικός αποκλεισμός στο Λιτόχωρο!
Το κρίσιμο τμήμα της διαδρομής καθώς φτάνει στην περιοχή του Σταθμού Υποστήριξης "Λιτόχωρο" στο Κ-32 της διαδρομής. Σημειώνονται οι θέσεις-κλειδιά: α) Διχάλα Ε4, β) Μύλοι (σημείο ελέγχου), γ) Γέφυρα, δ) Σταθμός Υποστήριξης ΛΙΤΟΧΩΡΟ. Στο κάτω και δεξιά απόσπασμα του χάρτη, φαίνεται ξεκάθαρα ο αστικός ιστός του Λιτοχώρου, τον οποίο περικυκλώνει η διαδρομή, χωρίς όμως να μπαίνει σ αυτόν. Το βασικό χαρακτηριστικό σ αυτό το τμήμα, είναι το "μπρος-πίσω" στα 700 τελευταία μέτρα πριν τον Σταθμό. Αποτελούν και το μοναδικό τμήμα της διαδρομής συνολικά, που γίνεται δύο φορές!
- Αηγιάννης-Πριόνια | 2. Πριόνια-Λιτόχωρο | 3. Λιτόχωρο-Κορομηλιά | 4. Κορομηλιά-Σκολιό | 5. Σκολιό-Αηγιάννης